Poniższy wykres przedstawia krzywą jasności WZ Sge otrzymaną z obserwacji polskich obserwatorów
w 2001 roku.
WZ Sge - 23 lipca 2001 o godzinie 14:30 UT japoński obserwator M. Oshima określił jasność gwiazdy WZ Sagittae (Strzała) na 9.7 magnitudo, tym samym notując kolejny wybuch tej unikalnej nowej karłowatej. Szybko osiągnęła jasność ok 8 magnitudo i tym samym każdy posiadacz dobrej lornetki mógł ją zaobserwować na naszym niebie.
WZ Sagittae, gwiazda która dała nazwę całemu podtypowi nowych karłowatych, wybuchała już w latach 1913, 1946 i 1978. Pomiędzy wybuchami jasność wizualna oscyluje wokół 15m.
Nowe typu WZ Sagittae to układy podwójne, w których skład wchodzi biały karzeł i późna gwiazda ciągu głównego (chłodna i mało masywna). Gaz odbierany towarzyszowi przez białego karła i opadający na jego powierzchnię znajduje się tuż poniżej temperatury jonizacji. W wyniku jego zagęszczenia dochodzi do wzrostu temperatury, jonizacji gazu i istotnej zmiany warunków przepływu gazu przez dysk akrecyjny. Gdy więcej gazu uderza w powierzchnię białego karła, obserwujemy rozbłyski nowej, zwane wybuchami. Powtarzają się one cyklicznie, choć z różną częstotliwością.
Wracając do WZ Sge, to jest to układ podwójny zaćmieniowy o bardzo krótkim okresie orbitalnym zaledwie 81 minut. Układ ten składa sie z białego karła o masie nieco mniejszej od masy Słońca i chłodnej gwiazdy o masie dziesięciokrotnie mniejszej.