Poniższe zdjęcie, wykonane przez Leszka Marcinka 22.09.2003 21:40 CWE, przedstawia fragment gwiazdozbioru Tarczy (Scutum) z zaznaczoną gwiazdą nową V475 Sct

Zdjęcie V475 Sct (N Sct 03) z dnia 22.09.2003.
Foto: Leszek Marcinek

Na zdjęciu (10-cio minutowa ekspozycja) oprócz nowej V475 Sct widać kilka innych, interesujących obiektów, takich jak: gromada otwarta M26(NGC6694), gromada kulista NGC6712, cefeida karłowata d Sct, cefeida SS Sct, zaćmieniowa RS Sct oraz półregularnie zmienne S i T Sct. Sądzę, że pożytecznym ćwiczeniem będzie samodzielne zidentyfikowanie tych obiektów. Aby zobaczyć zdjęcie w oryginalnym rozmiarze wystarczy kilknąć w obszarze powyższego zdjęcia.

Poniższy wykres przedstawia krzywą jasności nowej V475 Scuti (tak ostatecznie oznaczona została N SCT 03) otrzymany na podstawie obserwacji polskich miłośników astronomii.

Wszystkich, którzy V475 Sct mają w zasięgu instrumentu, zachęcam do podjęcia jej obserwacji. Jeżeli ktoś wykonał obserwacje i chciałby dołączyć je do tej krzywej jasności to bardzo proszę przesłać je na adres autora strony.

Zobacz na stronie AAVSO: Possible Nova in Scutum

17.09.2003 w gwiazdozbiorze Strzelca (Sagittarius) została odkryta druga w tym roku gwiazda nowa N Sgr 03#2. Jej położenie na niebie (RA = 18h 10m 10.42s, DEC = -27o 45' 35.2" [2000]) i jasność około 9 mag sprawia jednak, że będzie trudna do obserwacji przez polskich miłośników astronomii. Można jednak spróbować.

zobacz też:

AAVSO - Nova Sagittarii 2003 Number 2 - N Sgr 03#2

VSNET - Nova Sgr 2003 No. 2

SS Cygni, najjaśniejsza na niebie zmienna kataklizmiczna notuje kolejny wybuch.

Zobacz: krzywa jasności AAVSO.

Zachęcam do obserwacji.

więcej o SS Cyg...

Tomasz Krzyt przysłał relację zakrycia planetoidalnego. Oto ona:

Miałem szczęście zarejestrować zakrycie gwiazdy 8.6 mag. w Wodniku przez planetoidę 420 Bertholda 26 sierpnia 2003 roku we wsi Głuszyn koło Sejn. Generalnie niezbyt nastawiałem się na to zjawisko bo z pierwszych efemeryd wynikało, że będę na granicy pasa zakrycia. Również pogoda nie zapowiadała się zbyt dobra. Wszelako efemerydy, które pojawiły się na 2-3 dni przed zakryciem sytuowały mnie już w południowym obrębie pasa zakrycia. Owego dnia od rana panowała fatalna pogoda - deszcz i wiatr. Około godziny 18 wypogodziło się jednak a chmury odeszły w kierunku południowo-zachodnim, zajmując jednak obszar do wysokości ok. 10 stopni nad horyzontem w kierunku południowym i zachodnim (być może to właśnie one popsuły obserwacje kolegom z Warszawy i Łodzi). Zarówno okolice zakrywanej gwiazdy jak i reszta nieboskłonu były widoczne doskonale, Droga Mleczna wręcz oślepiała. Samo zakrycie trwało 13.4 sekundy. Obserwując momenty zakrycia i odkrycia stwierdziłem, że gwiazda nie gasła (jaśniała) momentalnie lecz z pewnym opóźnieniem rzędu 0.1-0.2 sekundy (o ile mogłem ocenić to wizualnie).

mapka zakrycia, aby powiększyć kliknij w jej obszarze

Z mapki którą załączam wynika, że byłem pierwszym obserwatorem, który zarejestrował to zakrycie (symbol TK). A ponadto, że miejsce w którym byłem znalazło się bardzo blisko na północ od centrum pasa zakrycia. Było to moja pierwsza w życiu próba złapania zakrycia i od razu okazała się pozytywna, szkoda tylko, że nie miałem ze sobą porządnej służby czasu, tak że nie osiągnąłem tej dokładności pomiarów jak koledzy z SOPiZ. Oczywiście nie omieszkałem zrobić dodatkowo kilkunastu gwiazd zmiennych...

Pozdrawiam, T. Krzyt

Jeszcze raz gratuluję Tomaszowi wielkiego sukcesu obserwacyjnego!

Dodam, że na przeciwległym krańcu Polski w stosunku położenia Tomasza Krzyta, zaznaczono pozytywne zakrycia innych polskich obserwatorów: JS - Jerzy Speil, MF - Marcin Filipek, S,B - J. Ślusarczyk i Leszek Benedyktowicz (zobacz niżej newsa z 27.08.2003).

W gwiazdozbiorze Tarczy (Scutum) odkryto prawdopodobnie nową!

więcej...

mapka AAVSO

AAVSO - aktualna krzywa jasności N SCT 03

Jerzy Speil z Wałbrzycha donosi o pozytywnej obserwacji zakrycia planetoidalnego. Planetoida 420 Bertholda (13.6 mag) zakrywała gwiazdę TYC 5757-00353-1 (8.6 mag). Oto Jego relacja:

Drogi Kolego,

Wreszcie obserwacja planetoidalna zakończona sukcesem. Wczorajszy dzień był na ogół pogodny aż do wieczora. Gdy przygotowałem instrumenty aby rozpocząć obserwacje gwiazd zmiennych, tuż przed 22:00 niebo zaciągnęły dość grube ławice chmur pierzastych, tak że ledwo było widać najjaśniejsze gwiazdy. Szanse na zaobserwowanie zakrycia wydawały się minimalne. Mimo to przygotowałem się do obserwacji i około 20 minut przed przewidywanym zakryciem nad zachodnim horyzontem pojawiły się znaczne połacie czystego nieba. Po kilku minutach większa część nieba wolna była od chmur, również okolice zakrywanej gwiazdy stopniowo się oczyściły. Mogłem bez przeszkód wykonać obserwację. Rozpocząłem 5 minut przed efemerydą. W miarę zbliżania się przewidywanego momentu napięcie rosło. Wreszcie gwiazda doskonale widoczna przez 25 cm instrument, momentalnie zgasła, aż na 13.6 s. Obserwowałem jeszcze ok. półtorej minuty. Cały czas warunki były dobre. Później zabrałem się za obserwacje zmiennych, ale i pogoda również się zmieniała. Ławice chmur Cirrus przesuwały się po niebie przeszkadzając w obserwacjach. Na zakończenie obejrzałem Marsa - widoczna była czapa polarna i kilka ciemniejszych plam na jego tarczy.

Pozdrawiam, Jurek Speil

Oprócz J. Speila w Polsce zaobserwowały to zakrycie planetoidalne jeszcze cztery osoby (L. Benedyktowicz, M. Filipek, J. Ślusarczyk i T. Krzyt). Ponadto w innych krajach Europy zaobserwowało to zakrycie jeszcze około czterdzieści osób.

Wielkie gratulacje dla Jerzego Speila i pozostałych obserwatorów!

T Herculis, krótkookresowa miryda, o okresie 165 dni i średniej amplitudzie zmian jasności wizualnej 8.0 - 12.8 mag, zbliża się do kolejnego maksimum jasności, które osiągnie prawdopodobnie w pierwszej dekadzie września. Zanosi się, że tym razem będzie w maksimum wyjątkowo jasna.

Zobacz:

AAVSO - aktualna krzywa jasności T Her

Zdjęcie T Her z dnia 31.03.2003 w okolicach poprzedniego maksimum ~ 8 mag.
Foto: Leszek Marcinek

Zachęcam do obserwacji T Herculis i polecam je szczególnie początkującym obserwatorom. Mapki pobierz z AAVSO - link na początku tej strony.

Oglądająć powyższe zdjęcie, wkonane przez Leszka Marcinka 31.03.2003, data juliańska JD=2452730.5, (by zobaczyć oryginalny rozmiar należy kliknąć w obszarze zdjęcia) możemy uzmysłowić sobie jak wielki jest zakres zmian jasności miryd. T Her w pobliżu minimum jasności jest gwiazdą, o jasności zbliżonej do jasności gwiazdek widocznych tuż na prawo od litery T. Na zdjęciu można dostrzec (ledwie widoczna plamka) jeszcze jedną mirydę - TV Herculis. Okres zmian jasności TV Her wynosi 304 dni a średnia amplituda zmian jasności wizualnej 9.7 - 14.5 mag. W dniu wykonania zdjęcia była w pobliżu minimum jasności.

Zobacz:

AAVSO - aktualna krzywa jasności TV Her

Dwie jasne mirydy, T Cephei oraz R Aquilae, znajdują się w fazie szybkiego wzrostu jasności przed maksimum, które osiągną prawdopodobnie w połowie (T Cep) i pod koniec (R Aql) września.

Zobacz:

AAVSO - aktualna krzywa jasności T Cep

AAVSO - aktualna krzywa jasności R Aql

Zachęcam do obserwacji tych gwiazd i polecam je szczególnie początkującym obserwatorom. Mapki pobierz z AAVSO - link na początku tej strony.

więcej o T Cep...

więcej o R Aql...

RU Pegasi, jedna z jaśniejszych zmiennych kataklizmicznych, osiągnęła w trwającym aktualnie wybuchu wyjątkową jasność ~9 mag, co widać na wykresie krzywej jasności obserwatorów AAVSO.

W kolejnym wybuchu jest także SS Cygni, najjaśniejsza na niebie zmienna kataklizmiczna. Zobacz krzywą jasności AAVSO.

Zachęcam do obserwacji tych gwiazd.

więcej o SS Cyg...

W Wężowniku odkryto obiekt, który jest prawdopodobnie gwiazdą nową. Jej położenie na niebie, RA(2000) 17h 19m 14.4s DEC(2000) -27^o 22' 37" oraz jasność ok. 11 mag mocno utrudnią jednak jej obserwacje z terytoriun Polski. Mimo to, zachęcam do podjęcia próby jej odszukania i oszacowania jasności.

Zobacz:

VSNET - possible Nova Oph 2003

AAVSO - 1713-27 NOVA OPHIUCHI 2003

Mira Ceti, czyli Cudowna Wieloryba (omicron Ceti), po czteromiesięczym okresie nieobserwowalności spowodowanym zbyt bliską odległością kątową od Słońca, jest już widoczna na niebie. W ciągu najbliższych nocy można odszukać ją, dwie godziny przed wschodem Słońca (około 3-ciej godziny), na wysokości kilkunastu stopni nad wschodnim horyzontem. Obliczony moment maksimum miała na początku lipca, jest więc na tyle jasna, że znalezienie jej na niebie nie powinno być trudne. Według ostatnich obserwacji AAVSO jej jasność wynosi ok. 3.2-3.5 mag.

W ciągu najbliższych trzech lat maksima jasności Miry wystąpią w okresie jej nieobserwowalności. Za to można będzie dobrze określić momenty minimów.

Zachęcam do obserwacji.

więcej...

G Herculis, popularna wśród miłośników astronomii gwiazda półregularnie zmienna (typ SRb) wykazuje w ostatnim okresie znaczny, jak dla tej gwiazdy, spadek jasności, co potwierdzają obserwacje AAVSO

Zachęcam do obserwacji.

Jak wynika z obserwacji AAVSO, R Scuti, najjaśniejsza zmienna typu RV Tauri, rozpoczęła prawdopodobnie spadek jasności do kolejnego głębokiego minimum.

Archiwalne zdjęcie R Sct i gromady otwartej M11. foto: Leszek Marcinek

Zachęcam do obserwacji.

więcej...

AAVSO - R Sct